Ten rodzaj narzędzia może posłużyć jako wstępne rozpoznanie u pacjenta zaburzeń snu. Jeśli po wywiadzie stwierdzasz, że u pacjenta występuje ryzyko zaburzeń to warto mu go dać w celu zwiększenia kontroli i monitoringu. Nie koliduje to z innymi działaniami np. pracy na relacjach, czy stresie. Po wypełnieniu około 3-4 tygodnie można sprawdzić jak często pacjent śpi np. 2-3 godziny, albo ile godzin zajmuje mu sen.

Warto pamiętać o tym, że musi być przestrzeń w gabinecie na to, aby pacjent był gotowy na konfrontacje z wynikami trackera. Po weryfikacji diagnozy należy zastanowić się nad tym, czy będąc psychologiem poradzisz sobie z tymi zaburzeniami i przyczynami, czy będzie potrzebna konsultacja z lekarzem, bądź przekierowanie do psychoterapeuty.

Zazwyczaj warto się zapytać o to, czy były robione ostatnio podstawowe badania.

Tracker snu jest uniwersalny. Może być stosowany zarówno u kobiet, jak i mężczyzn, czy młodzieży.

Ryzyko dotyczące zaburzeń snu jest dostępne w nowym artykule na blogu.