Cofnęły się uporczywe objawy psychosomatyczne, które utrudniały życie każdego dnia.

Po kilku miesiącach procesu całkowita remisja objawów depresji. Potwierdzenie od lekarza psychiatry. Życie w zgodzie ze swoimi wartościami.

Postawienie granic bliskiej osobie, która miała zaburzenia osobowości i stosowała przemoc. Dbanie o własne plany i zamierzenia.

Zmniejszenie bardzo wysokiego przewlekłego stresu i poprawa funkcjonowania serca. Potwierdzenie od kardiologa. Nauczenie się dbania o własne potrzeby.

Powrót do społeczeństwa poprzez wychodzenie z domu. Ponowne nawiązywanie relacji z innymi. Radość w kontakcie i emocje pozytywne. Zmniejszenie lęku i wyleczenie depresji.

Całkowita likwidacja ataków paniki i zaburzeń lękowych w miejscu pracy. Zmniejszenie poziomu stresu i wygaszenie traumy. Zwiększenie kontroli w pracy. Całkowite odstawienie pod kontrolą lekarza leków psychiatrycznych.

Podczas wywiadu i pracy s psychologiem bardzo duże wahania nastroju. Interwencje i kontrakt na życie. Podejrzenie ChAD. Zmniejszenie lęku przed rozpoczęciem leczenia psychiatrycznego. Pacjent ustabilizowany lekami i zadowolony.

Znacząca poprawa relacji z mężem i dzieckiem. Wzmocnienie więzi. Powrót do relacji z koleżankami i czerpanie z tego emocji pozytywnych. Wyleczenie objawów depresji. Zostało OCD. Przekierowanie do psychoterapeuty poznawczo-behawioralnego.

Zadbanie o własne marzenia i założenie firmy z której będzie miała swoje pieniądze. Nawiązanie relacji z koleżanką, która daje jej dużo emocji pozytywnych. Odpoczywa u koleżanki od męża. Ma tam poczucie bezpieczeństwa. Pacjentka została skierowana na terapie par.

Podjęcie decyzji dotyczącej przejęcia całkowitej opieki nad dziećmi i wysłanie wniosku o alimenty na dzieci. Dotychczasowa opieka naprzemienna spowodowała bardzo duży stres zarówno dla pacjentki jak również dzieci, które zaczęły mieć lęki i trudności ze snem. Organizacja domu dla dzieci a także przeprowadzenie rozmowy z byłym mężem na temat alimentów. Przekierowanie dzieci do psychologa. Zadbanie o własne potrzeby w tym pożywienie, czy woda.

Zbudowanie nowej relacji partnerskiej, pomimo przeszłości w której była relacja przemocowa i toksyczna. Otworzenie się na relacje i czerpanie z tego emocji pozytywnych.

Wsparcie w organizacji życia w opiece nad chorym nieuleczalnie dzieckiem. Zmniejszenie stresu i lęku. Zwiększenie kontroli nad opieką i zadbanie o własne potrzeby, aby nie narażać się na pojawienie się kolejnych chorób. Organizacja dostępu do opieki lekarskiej dla dziecka.

Wygaszenie bardzo dużego konfliktu z córką, który trwał wiele miesięcy i pojednanie rodzin. Umiejętności utrzymywania relacji z córką. Wyleczenie całkowite depresji. Zadbanie o własne potrzeby.

Całkowite wyleczenie zespołu przewlekłej żałoby. Śmierć rodzica. Wspieranie podczas zagrożonej ciąży. Wzmocnienie więzi z mężem i przywiązania do dziecka. Umiejętności zajmowania się dzieckiem i odbudowywanie z nim więzi.

Polepszenie relacji z dziećmi. Normalne spożywanie przez dzieci śniadań. Zmniejszenie swojej dyrektywności i nadawanie więcej praw oraz wolności dzieciom.

Całkowite wyleczenie zespołu przewlekłej żałoby. Śmierć rodzica wiele lat temu w wieku dziecięcym. Nawiązanie relacji z partnerskiej i uzyskanie emocji pozytywnych. Odkrycie odpowiedniej ścieżki kariery i otrzymanie pracy marzeń.

Zmniejszenie poziomu stresu i wyczerpania. Umiejętności zarządzania stresem i dbania o własne potrzeby w tym sen oraz jedzenie

Odzyskanie praw do widzenia się z dzieckiem. Lepsza opieka nad dzieckiem i większe zrozumienie jego potrzeb. Radość z przebywania z synem.

Podczas pogłębionego wywiadu okazało się, że pacjentka jest uzależniona od hazardu i ma trudności w budowaniu relacji. Przekierowanie do terapeuty uzależnień

Pacjentka zgłosiła się po próbie. Nie dostała się do szpitala. Kontrakt na życie - uzyskanie wsparcia od matki. Rozmowa z matką na temat opieki nad córką. Uzyskanie emocji pozytywnych z pasji pacjentki oraz bliskich relacji. Ukierunkowanie na przyszłość w której wyprowadza się z domu.

Zmniejszenie lęku podczas jazdy samochodem. Zwiększenie pewności siebie i kontroli. Przepracowanie wszystkich stresujących sytuacji, które mogłyby się wydarzyć na drodze. Jazda samochodem - codziennie. Brak stresu.

Podczas wywiadu pogłębionego okazało się, że pacjentka ma kryzys egzystencjalny. Psychologia humanistyczna jest za płytka do tego typu zaburzeń. Przekierowanie do konkretnego logoterapeuty.

Polepszenie wspierających relacji i zakończenie toksycznych. Nauczenie poprawnego odczytywania intencji innych osób. Nauczenie komunikacji i mówienia innym o swoich potrzebach.

Zmniejszenie stresu i poziomu lęku. Nauczenie asertywności i wyznaczenia granic. Uzyskanie podbitego dzienniczka praktyk. Przepracowanie stresujących sytuacji, które wywoływała szefowa.

Zmniejszenie lęku przed różnymi stresującymi sytuacjami na drodze. Zanik myśli katastroficznych dotyczących pozostania kierowcą. Pacjentka po uzyskaniu prawo jazdy, które zdała dzięki terapii zaczęła jeździć normalnie do pracy.

Przetworzenie traum dotyczących stosowanej przemocy w stosunku do pacjentki przez jej męża. Wzmocnienie poczucia własnej wartości, odbudowanie relacji z koleżankami i nawiązanie pierwszej relacji partnerskiej z nowym mężczyzną po rozwodzie.

Zmniejszenie poziomu stresu i zwiększenie kontroli. Rozmowa z matką i zakup potrzebnych podręczników. Nauczenie się technik hamujących występowanie ataków paniki. Zmniejszenie lęku przed oceną nauczycielki. Rozpoczęcie korepetycji u kolegi.

Wzmocnienie poczucia własnej wartości i akceptacji własnego wyglądu. Wsparcie w podjęciu decyzji dotyczącej zapisania się na operacje. Polepszenie relacji ze swoim wieloletnim partnerem. Przyjęcie zaręczyn.

Utwierdzenie się w przekonaniu o wyborze studiów lekarskich. Zmniejszenie poziomu lęku. Przetworzenie traumatycznych wspomnień dotyczących śmierci bliskiej osoby.

Zmniejszenie przewlekłego stresu, wsparcie w przetworzeniu wszystkich traumatycznych przeżyć, analiza sytuacji zawodowych i postępowania w miejscu pracy. Wzmocnienie u pacjenta poczucia własnej wartości i odciążenie go od odpowiedzialności za wystąpienie choroby zawodowej

Poszerzenie świadomości dotyczącej budowania relacji małżeńskiej. Zadbanie o własne potrzeby. Postawienie granicy żonie w niektórych sytuacjach. Wzmocnienie relacji małżeńskiej.

Wsparcie podczas choroby nowotworowej. Nauczenie strategii radzenia sobie z przewlekłym stresem. Wzmocnienie relacji z bliskimi. Zmniejszenie lęku i uzyskanie poczucia bezpieczeństwa.

Podczas pogłebionego wywiadu okazało się że pacjentka jest osobą współuzależnioną. Całkowicie jest przywiązana do swojej matki, która jest uzależniona od alkoholu. Ma trudności w realizowaniu własnych planów. Pacjentka została przekierowana do terapeuty zajmującego się współuzależnieniem.

Pogodzenie się z byłą żoną i ponowne zamieszkanie całą rodziną. Wzmocnienie relacji małżeńskiej i rozpalenie na nowo miłości. Wykrycie trudności w opiece nad dziećmi i nauka wychowania ich dzięki stosowaniu nagród oraz kar. Brak objawów depresji.

Po przeprowadzeniu pogłębionego wywiadu okazało się że pacjentka jest uzależniona od jedzenia. Cała jej uwaga jest skoncentrowana na spożywaniu pokarmów. Ma wiele ataków objadania się. Została przekierowana do terapeuty.

Całkowite zlikwidowanie objawów i regresja choroby. Powrót do normalnych posiłków. Zbudowanie samooceny niezwiązanej z wyglądem. Polepszenie relacji z koleżankami i kolegami. Wzmocnienie więzi z rodzicami. Prośba o rozpoczęcie leczenia u ginekologa. Przywrócenie okresu.

Przetworzenie traumatycznych wydarzeń i bezpośredniego ataku na pacjenta. Podjęcie przez pacjenta decyzji dotyczącej zakończenia relacji z byłym przyjacielem. Wsparcie w procesie zakańczania relacji. Wzmocnienie więzi ze swoją dziewczyną. Polepszenie relacji z innymi kolegami.

Po przeprowadzonym pogłębionym wywiadzie oraz przeprowadzeniu testów psychologicznych diagnoza specyficznych czynników temperamentu utrudniających funkcjonowanie. Choleryczny melancholik. Zakłócenia w formowaniu się temperamentu - rodzice. Pacjent został przekierowany do psychoterapeuty psychodynamicznego oraz lekarza psychiatry.

Zadbanie o podstawowe potrzeby. Zmniejszenie napięcia dotyczącego osiągania sukcesów i bycia najlepszym. Wzmocenienie poczucia własnej wartości. Nauczenie strategii radzenia sobie ze stresem. Polepszenie koncentracji i zanik objawów depresyjnych.

Nauczenie się budowania relacji wspierających. Poznanie nowych znajomych i uzyskanie od nich wsparcia. Czerpanie z tego emocji pozytywnych. Wzmocnienie relacji z chłopakiem pomimo ataków przyszłej teściowej.

Przeanalizowanie całej sytuacji. Możliwość opowiedzenia o różnych stresujących sytuacjach w byłym miejscu pracy. Zadbanie o własne potrzeby. Odbudowanie relacji z bliską przyjaciółką.

Lepsze zrozumienie żony i jej potrzeb. Nauczenie wyrażania swoich potrzeb dotyczących spędzania wolnego czasu. Wzmocnienie relacji małżeńskiej.

Całkowity zanik występowania ataków paniki. Zmniejszenie lęku w miejscach publicznych. Nauczenie strategii dzięki którym ma się większą kontrolę w miejscach publicznych.